දැනගෙන පිවිසෙමු අපේ දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගයට

දක්ෂිණ අධිවේගී මාර්ගය අපේ මාර්ග ඉතිහාස පොතේ පෙරලුණු අලුත්ම පි‍ටුවයි.ශ්‍රී ලාංකික අපිට අලුත්, නැවුම් අත්දැකීමක් මේ අධිවේගී මාර්ගය.

මේ ගැන දැනුවත් කිරීම පිණිස අද ඉරිදා ලක්බිම පුවත් පතේ පල කල වටිනා ලිපියක් මෙහි උපුටා දක්වන්න මං හිතුවා.මේක කියවලා අධිවේගී මාර්ගයේ ගමන් කිරීමේදී අපි අනුගමනය කල යුතු ක්‍රියාමාර්ග ගැන දැනුවත් වෙමු.

දෙකට කැඩුණු අලියා

අද කථා රාළට හමුවුනේ දෙකට කැඩුනු අලියෙක්

ගල්ගමුවේ දළ ඇතාගෙන් පස්සේ අපේ රටේ අලි ඇතුන් ගැන කතා ටික ටික අමතක වෙන්න පටන් ගත්තා. එහෙම කිව්වත් පසුගිය සතියේ හිමිදිරි උදයේ සිදුවුනු සිදුවීම හදවත කම්පා කරව්න සුළුයි.
ඒ තමා කොළඹ-මඩකළපුව දුම්රිය මාර්ගයේ හබරණ හා හත‍රැස් කො‍ටුව අතර තැනකදී අලියකු දුම්රියේ හැපී සිරුර දෙකට කැඩී යාමයි.
මෙසේ ගැටී ඇත්තේ කොළඹ-මඩකළපුව රාත්‍රී තැපැල් දුම්රියේය. අනතුරින් පසුව මීටර් සියයක් පමණ ඇදී ගිය අහිංසක සත්වයාගේ ඡායාරූපය බලන්න.සිරුර කොටස් දෙකකට වෙන්වී ඇත.

අපේ අලි සම්පත ‍රැක ගැනීමට බලධාරීන් දැන්වත් උත්සාහ නොකළොත් වැඩි කල් නොගොස් පෙරහැරටත් අලි ඇතුන් ආනයනය කිරීමට සිදුවනු ඇත.

ලක්ෂ 30ක රුපියල් 1000 හොර නෝට්‍ටු රට පුරා...(ලක්බිම ප්‍රධාන පුවත)

අවධානයෙන් සිටින්න..මේ ලිපිය අනිවාර්යයෙන් කියවන්න...දැනුවත් කරන්න අනිත් අයත්...උදව් කරන්න අපේ රටේ සාමාන්‍ය ජනතාව බේරාගන්න.. මේ වංචාකාරයන්ගෙන්...

සරසවිය හා බැඳුනු ගීත..

සරසවි ජීවිතය කියන්නෙ අපට අපේ ජීවිතයේ ලැබෙන අමුතුම අත්දැකීමක් කිව්වොත් මං හිතනවා මං හරි කියලා. ඒ සිව් වසර තුල අධ්‍යාපනය, දේශපාලනය,සංස්කෘතිය වාගේම රසවත් ආදර අන්දරත් අපට අසන්න දකින්න ලැබෙනවා. මේ කියන්න හදන්නේ ඒ වාගේ රසවත් ඒ වගේම සමහර වෙලාවට හිත් වේදනා ගෙන දුන්න සිද්ධීන් ගලපමින් රචනා කරන ලද ගීත කීපයක් ගැනයි. 

1. හන්තාන අඩවියේ...
2. සරසවියෙදි හෙට විතරයි හමුවන්නේ..
3. හන්තානේ කඳු මුදුන සිසාරා...
4. සිව් වසරක් තුල...
5. හන්තානට පායන සඳ ලස්සනයිද කියන්න...
6. හන්තාන කඳුවැටිය එදා වාගෙයි අදත්...
7. සතුටින් ඉන්නේ...හන්තානේ රජ දහනේ...
8. මේ නගරය මා ඔබ මුණගැසුනු නගරයයි...
9. තනි වෙන්නට මගේ ලොවේ පුරුදු පාළුවෙන්...
10. නෙතු සැලුනා කඳුලින් දෑස පිරී...

මේ ගීත සියල්ලම ඔබට ඩව්න්ලෝඩ් කරගැනීමට මෙතන ක්ලික් කරන්න.

අපේ රටේ සුඛෝපභෝගී බස් රථ සේවාව.

බස් ගැන කතා කරන්න හිතුවේ ඩීසල් ගනන් ගිය නිසාම නෙවේ.දැනට මාස දෙක තුනකට කලින් හඳුන්වා දුන් කලර් කෝඩ් ගැන යමක් කියන්නයි.

මුලින්ම කතා කරමුකෝ සාමාන්‍ය බස් රථ සේවය ගැන.
ඇත්තටම කිව්වොත් කතා කරන්නට දෙයක් නැහැ නේද?
බස් එකට නැග්ග වෙලාවේ ඉඳන් "ඉස්සරහට යන්න" එක්කෝ "පස්සට යන්න" එක්කෝ"මැද පේලියේ යන්න ඉඩ තියන්න." එක්කෝ "අර කකුල මෙතනින් තියාගන්න,ඔය බෑග් ගලවගන්න" එකම ගාලගෝට්ටියකි.ඒ විතරක්යැ කොටන්න ගත්තම පාගන්න අමතකම වෙනවානෙ අපේ රියැදුරු මහතුන්ට.ඔන්න සාමාන්‍ය බස් සේවාව.

ඊලඟට නිල් පාට, ඒ කියන්නෙ අර්ධ සුඛෝපභෝගී සේවාව. සාමාන්‍ය ගාස්තුව මෙන් එක හමාරකි.සාමාන්‍ය ගාස්තුවට හිමි සියලු සුදුසුකම් මේවාටද හිමි බව ආඩම්බරයෙන් කිව හැක.ඊට අමතරව ඉතුරු භාගය සඳහා කන පැලෙන්න ශබ්ද පූජාව,තිර රෙදි අපට උරුමය.

ඊලඟට කොළ පාට..සුඛෝපභෝගී සේවාව.
මේවා ගැනත් කතා කල යුතුමයි.වෙලාවට පිටත් වීමක් දැකලාම නැත.හොඳින් කූල් එක මඟියන්ට ලැබෙන්නේ ගමන ආරම්භ කර ටික වේලාවක් යනතුරු පමණි. හිමීට කූල් එක අඩු කර දන්නෙ නෑ වගේ රිය පදවයි.සමහර කාලවලට මේවා මහමඟ කැඩෙයි.එතකොට සල්ලිත් නෑ කූලුත් නෑ.ඒ වගේ දේවල් ප්ලෑන් කරලා කරනවද කියලත් හිතෙනවා දකිනකොට.ඔන්න ඒකත් ඉවරයි..

ඇත්තම කියනවනම් ඊලඟට තියෙන අධි සුඛෝපභෝගී බස් එකක නම් මං තාම ගිහින් නෑ.ඒ නිසා මුකුත් කියන්න දන්නෙ නෑ.මේ බස් එකක ගියපු කෙනෙක් එහෙම ඉන්නවනම් අපිටත් කියලා දෙන්න ඒකෙ අරුමය...

බොහෝම ස්තූතියි.

වප් පුන් පොහොය අදයි..

අද ලංකාදීප පුවත්පතේ පලවුනු වටිනා ලිපියක් ඔබට ඉදිරිපත් කරන්න මං හිතුවා...

පේරාදෙණි සරසවි ජනනී....

පේරදෙණිය සරසවිය ගැන,එහි අලංකාරය  ගැන අමුතුවෙන් කියලා දෙන්න ඕනි නෑ කියලයි මට හිතෙන්නේ. ඒ සුන්දරත්වය,ඒ තුල ගොඩනැගුනු ආත්මීය ආදරයන්,තරුණ නැගිටීම් ගැන ලියැවුනු ගීත බොහොමයක් අපේ ගීත කලාවේ තියෙනවා.
ඒ අතුරින් අමරසිරි පීරිස් මහතාගේ ආදර ගීතයක පදවැල් ලියන්න මං හිතුවා.
ඔයාලත් අහලා බලන්න ඉතාම ලස්සන ගීතයක් මේක.

හන්තාන කඳුවැටිය එදා වාගෙයි අදත්
මහවැලිය පුරුදු සේ ගලා යාවී හෙටත්
සරසවියෙ තුරු වදුලු මිලින වී නෑ තවත්
ඒත් අද කුමරියේ.. ඔබ කොහිද මා කොහිද...


එදා අප පෙම් වදන් දෙඩූ ලිය මඬුලු යට
පෙම්වතුන් පෙම්වදන් දොඩනවා...
අප සමඟ එදා සිටි අවන්හල දෙසුම්හල
පුරුදු සේ බලාගෙන ඉන්නවා...


හන්තාන කඳුවැටිය එදා වාගෙයි අදත්...


මේ බිමේ සැඟව ඇති සිව් වසක අතීතය
යලි යලිත් මතකයට නැගෙනවා...
මහත් වෙහෙසක් දරා සඟවන්න තැත්කලත්
නෙතු අගට කඳුලු බිඳු නැගෙනවා...


හන්තාන කඳුවැටිය එදා වාගෙයි අදත්...

ගමෙන් ලියුමක් ඇවිල්ලා...අක්කාගෙන් වාගේ...

ගිටාර් වාදනයට කැමති අපේ රසිකයන් වෙනුවෙන් ලස්සන ගීතයක ස්වර ප්‍රස්තාරය පල කරන්න මට හිතුනා.රිදම් ගිටාරය හැමෝටම ඉගෙන ගන්න පුලුවන් ලේසියෙන්ම.ඔයාලත් උත්සාහ කරලා බලන්න.

	ගමෙන් ලියුමක් ඇවිල්ලා [ C - 4/4 ]
	ගායනය: ක්ලැරන්ස් විජේවර්ධන

[Chorus]
--------------------------------------------
C                  C7         F
ගමෙන් ලියුමක්    ඇවිල්ලා   අක්කාගෙන් වාගේ
G          F      G                C
මොකක් කියලාද දන්නෑ     එහෙ ගියෙත් නෑනේ


[Verse 1]
--------------------------------------------
C             G            F             C
පහල කුඹුරේ     නිල් ගොයම් ‍    රැල් හරිම සරුසාරයි
              G         F             C
වැසි වැටී වැව්    ලිං පිරීලා    හරිම    සිරියාවයි
            F     G                C
තවත්     ආරංචී   ගොඩයි     කියන්නට ලැජ්ජයි

[Verse 2]
--------------------------------------------
C               G          F             C
ගෙදර අය       සතුටින් සිටින්නේ   මල්ලි දැකගන්නයි
             G         F               C
කාලෙකින්    මෙහෙ ආවෙ    නැහැනේ වැඩත් වැඩි හින්දයි
            F     G                C
ලඟදි       එනවානම් හොඳයි නිවාඩුව දැන් දැන් ලඟයි

සිරිපා හිමේදී මිනිසුන් අතරමං කරන බලවේග

2011-10-05 ඇමෙරිකා ඩොලරය ගැනුම් මිල රු.109.4100 , විකුණුම් මිල රු.111.0500 | බි‍්‍රතාන්‍යය පවුම ගැනුම් මිල රු.168.2100 , විකුණුම් මිල රු.172.1100 | යුරෝ යුරෝපය ගැනුම් මිල රු.144.4900 , විකුණුම් මිල රු.148.4400 | ස්වීස් ප‍්‍රෑන්ක් ගැනුම් මිල රු.117.6700 , විකුණුම් මිල රු.121.4800 | කැනඩා ඩොලරය ගැනුම් මිල රු.102.8800 , විකුණුම් මිල රු.105.9600 | ඔස්ට්‍රේලියා ඩොලරය ගැනුම් මිල රු.103.3300 , විකුණුම් මිල රු.106.7700 | සිංගප්පූරු ඩොලරය ගැනුම් මිල රු.83.0400 , විකුණුම් මිල රු.85.4200 | ජපානය යෙන් ගැනුම් මිල රු.1.4176 , විකුණුම් මිල රු.1.4610 |

සමනල අඩවිය හෙවත් ‘‘හිමේ’’ හා බැදුනු කතා අපමණය. මේවා අතර සිරිපා අඩවියේ යාබද ගම්වල වැසියන්ගේ ජීවිත හා බැදුනු ඒවා ද තිබේ. ඊට අමතරව සිරිපා වන්දනාවේ යන්නට ආ බැතිමතුන් මුහුණ දුන් ඒවාද තිබේ.
සමන් දෙවි`දුන්ගේ අඩවියේ හාස්කම් අනූනය. නමුදු මේ අඩවියට පිටතින් එන කටකාර තරුණ සහ වැඩිහිටියන් ඇතැම් අවස්ථාවල මේ හාස්කම් ගැන කතාකරන විට හාස්‍යයෙන් ඒ දෙස බලයි. ඇතැමුන් ඒවා විශ්වාස නොකරති. එවැනි අවස්ථාවල ඊට දඩුවම් විදි අවස්ථාද ඇති බව ගම්මුන්ගේ කතා අතර තිබේ.
සිරිපා අඩවියේ ආශ්චර්යයන් ගැන කතා ඇත්තේ පැරැණ්නන් තුළය. එදා සිරිපා අඩවියට හෝ සිරිපා මළුවට කෙනෙක් යන්නට සිතුනොත් එය ආවාට ගියාට නොකරයි. ඇතැම් අවස්ථාවල පේවීම හෝ පිරිසිදුවීමකින් තොරව මේ භූමියට පිවිසිය යුතු නැති බව පැරැන්නෝ විශ්වාස කළහ.
එයට හේතුව සිරිපා අඩවිය හෙවත් ‘‘සමනල අඩවිය’’ ඔවුන්ට ‘‘ශුද්ධ භූමියක්’’ වූ නිසාය. මේ ශූද්ධ භූමියට වන්දනාවේ ගිය බැතිමතුන් අතරින් වගේම අවට ගම් වලින් කුරුදු, වල් එනසාල්, දුම්මල, හම්බුලූ හතු, අගුරු හතු, ඉදලෝලූ, ලේනපලා, කටුඅල, ගෝනල, කිරිතල, බෙරලිය, තිත්තඇට, හල්, දොරණතෙල් (විහාරවල චිත‍්‍ර කර්මාන්තය ස`දහා අවශ්‍ය වේ) සොයා යන ගම්වැසියන්ද  ඉදහිට මේ ‘‘ශුද්ධ භූමියේ’’ ඇති හාස්කම් අත් වින්දෝ  ද තවමත් ජීවතුන් අතර සිටිති.
සිරිපා කරුණාකරන ප‍්‍රධාන මාවත් හතෙන් එකක් වැටී ඇති දැරණියගල මාලිබොඩ ගමේ එවැනි සිදුවීම් මතක ඇති බොහෝ දෙනෙක් සිටිති.
උඩමාලිබොඩ ගමේ කලකට ඉහත රතු අප්පුහාමි නම් තැනැත්තෙක් වාසයකර තිබේ. ඔහුට සී.ජී.ආර්. රතුඅප්පුහාමි යැයි කියති. ශරිරය කුඩා වුවත් රතු අප්පුහාමි නිරෝගී ශක්තිමත් තැනැත්තෙකි. හොද කාය ශක්තියක් තිබු ඔහුට  සිමෙන්ති මිටි දෙකක්, භූමිතෙල් කෑන් එකක්, හාල් සේරු දහයක් එකවර ගෙනයා හැකි තරම් හැකියාවක් තිබු බව පැරැුන්නෝ කියති. මේ නිසාම ගම්මු ඔහුව යෝධයෙකු ලෙස හැදින්විය.
හිමේ ඇති මුවන්පැන්නගලට ගොස් එහි ඇති වල් එනසාල් නෙළාගෙන එන්නට කුරුදු ටිකක් තලාගෙන එන්නට ඔහු සමතෙකි. හිමේ මේ අඩවියට සැමදෙනාටම යා නොහැකි බවට මතයක් ගම්මුතුළ  පැලපදියම්ව තිබිණි. ඒ නිසා එවැනි තැනකට තනිව යනෙන තැනැත්තා ගම්මුන්ගේ වීරත්වයට පාත‍්‍රවන්නෙකි. රතුඅප්පුහාමිත් මෙවැනි ගමන්වලට හපනෙක් නිසා ගමේ හැමෝටම ඔහු වීරයෙක් ද විය.
හිරු නැග එද්දී හිමේට යන ඔහු අතුරු ආන්තරාවක් නැතිව ගිය කාරණය ඉටුකරගෙන බිම් කරුවල වැටෙද්දි ආපහු ගමට එන්නට සමතෙක් බව කාගේත් පිළිගැනීම විය. දිනක් සුපුරුදු පරිදි වල් එනසාල් ටිකක් හොයාගෙන එන්නට රතු අප්පුහාමි පාන්දරින්ම ‘‘සමනල අඩවියේ මුවාපැන්නගල පැත්තට සේන්දුවිය. වෙනදා බිම් කරුවල වැටෙද්දී ගෙදරට එන රතු අප්පුහාමි එදා ඒ වනවිට පැමිණියේ නැත. ගමේ හැමෝම කලබල වූහ.
‘‘රතු අප්පුහාමි හිමේ නවතිනවානම් කියලා යන්නේ. මොකද අද පරක්කු.’’ හැමදෙනාගෙම හිත්වල සැකයකි. ‘‘සමන්දෙවි අඩවිය රතුඅප්පුට අලූත් තැනක්යැ. සමන් දෙවි හාමුදුරුවන්ගේ පිහිටෙන් උන්දෑ එයි’’ සුසුම්හෙල ගම්වැසියන් අස්වසන්නට වැඩිහිටියෙක් කියනු ඇසේ. ඒත් ගමේ තරුණයන් අතර ඇතිව තිබුණේ යම් භීතියකි. රතු අප්පුහාමිගේ නොපැමිණීම ආරංචි වූ ගමේ හැම නිවෙසකම එදින කිසිවෙකුත් නිදි නැත.
අද මෙන් විදුලි ආලෝකය නොතිබුණත් කුප්පි ලාම්පුවකින් හෝ අඳුර මැකිනි. ගෙදරකට දෙකකට එකතුවී වැඩිහිටියෝ රතුඅප්පුහාමිගේ නොපැමිණිම ගැන මුලින් කතා වුවත් ටික වෙලාවක් යනවිට ඒ කතාවන් සිරිපා හිමේ අද්භූත කතා මණ්ඩපයක් වන්නට පටන් ගත්තේය.
අත්දැකීම් ඇති තලතුනා වැඩිහිටියන්ගේ මේ අද්භූත කතා ඇසූ ළමෝ ලපටිහූ වැඩිහිටියන්ට වඩවඩාත් ලංවූයේ ඒවායේ බිය ජනක කරුනු වලින් යම් තැතිගැම්මකට පත්වු නිසාවෙනි.
‘‘ඔය හිමේ වෙනිවැල්, වල්දෙහි, පුස්ඇට, නගාමැරු අල, මලසුදු මහ හැඩයා, කුඩා හැඩයා, වනරාජ, ඉරරාජ, උඩවැඩියා, වෙල්ලංගිරිය, කොකුන් වගේ සිංහල වෙදකමට ගන්න ඖෂධ එහෙම බොහෝ සුලබයි’’ වැඩිහිටියෙක් අලූත් කතාවකට මුල පිරීය. කටුමැටි බිත්තියේ එල්ලූ කුප්පි ලාම්පුවේ දැල්ල ගෙනෙන්නේ සිහින් එළියකි. කෙනෙකු යන්තම් අදුනාගත හැකි එළියක් මිස  ඉන් වැඩි දෙයක් ඒ එළියෙන් පැහැදිලිව නොපෙනේ. සිරිපා හිමේ සැගවුණ කතාවක් අහන්නට සැවෝම මේ වැඩිහිටියා වටකොට හි`දගත්තේ පැදුරු කඩමාලූ එලාගෙනය.
මේ කතාවට සවන්දි සිටි ගැටවරයෙකු කතාවට බාධාකරමින් මොනවද ඔය ‘‘නගා මැරූ අල ’’ කියන්නේ යැයි පැනයක් යොමු කළේය. එය ඔහුට පමණක් ගැටලූවක්ව තිබූවක් නොවු බව තේරුණේ අනික් අයද ඊට ලැබෙන පිළිතුර සම්බන්ධව දැක්වූ උනන්‍ දුව නිසාය.
‘‘මේක වුණ ඉසව්ව කොහේද කියලා හරියටම මම කියන්න දන්නෙ නෑ. නමුත් අහලා තියන විදියට මේ හිමේට මායිම්වූ ගමක වෙච්ච දෙයක්. එක ගෙදරක හිටපු අයියා කෙනෙකුයි නංගි කෙනෙකුයි හිමේ ගිහිං තියනවා. බේත් අඩුමකුඩුම ටිකක් හොයාගෙන එන්න. ඉතින් පැයගාණක් ඇවිදපු මේ අයට කුසගිනි දැනිලා වාඩිවෙන්න පහසු තැනක වාඩිවෙලා ගෙනිච්ච සැහැල්ලූවෙන් (ගමන් මල්ලට කියන නමකි) තිබුණ දෙයක් කාලා තියනවා. ඊට පස්සේ මේ දෙන්නා බුලත් විටක් කාලා. බුලත් විටට  ඕනෑ හුනුටික කාලා තියෙන්නේ ඒ අය ගෙනිච්ච පිහියෙ තලේ හුණු ටිකේ ගාලා. ඒ පිහිතලේ අග  දිවේ ගාගෙන. ඉස්සරවෙලා නගා තමා එහෙම හුනු කාලා තියෙන්නේ. ඒ එක්කම මේ නගාගෙ රාගය ඇවිස්සිලා අමුතු විදියට හැසිරෙන්න පටන් අරං. අයියා කියන දේ අහන්නෙම නෑලූ. පස්සේ නංගි ගැන කලකිරුණ අයියා අර පිහියෙන්ම ඇනලා නගාව මැරුවලූ.
ඉතිං මේ විදියට නගා රාගාධිකව හැසිරුණේ ඇයි කියන එක ඒ අයියටත් ප‍්‍රශ්නයක් වෙලා තිබුණේ. පස්සේ බලද්දි මොකද දන්නවාද වෙලා තියෙන්නේ. මේ දෙන්නා නතරවුණ තැන පොළොවෙ තමයි අර පිහිය ඇනලා තිබුණේ. බුලත්විට කාලා හුනුටික ගන්න පිහිය එතනින් අරගෙන හුණුඑකේ ගාලා ඒක දිවේගාගෙන තිබුණනේ. පිහිය පොළොවේ වැදිලා තිබුණේ පොළොව යට තිබුණ අලයක. ඒ අලේ තිබුණ මොනවා හරි අර නංගිගෙ ශරීර ගත වුණා. ඒක රාගය මතුකරන ඖෂධයක්. එදා ඉදලා ඒ අල ජාතියට කියන්නේ ‘‘නගා මැරූ අල කියලා.’’ වැඩිහිටියා කතාව අවසන් කරන විට අසා සිටියවූවෝ දිග සුසුමක් හෙළා සිත සැහැල්ලූ කරගත්හ.
රැස්ව සිටියෝ මේ ආකාරයට විවිධ කතාවලට සවන් දෙමින් රැය පහන් කරමින් සිටියහ. නිදිවරන පිරිසට කහට පොල්කට්ටකින් සංග‍්‍රහ කළයුතු නිසා වතුර මුට්ටිය ළිප තබන්නැයි වැඩිහිටි කාන්තාවක් තරුණියකට සන් කළාය. එහෙත් ඇය ‘‘සිරිපා හිමේ’’ අත්භූත කතා අසා යම් බියකට පත්ව සිටි නිසා තනිවම කුස්සියට යන්නට මැලිවූවාය.
මෙසේ ආගිය කතා කියමින් සිටින අතරතුර මැදියම් රැය ඉක්මගොස් ඇති බව අහසේ දිස්වෙමින් තිබූ හද දෙස බලා වැඩිහිටියෙක් කීවේය. ‘‘ඉරපායන්න තව හෝරා හතරක් විතර ඇති. හෙට පාන්දරින්ම අපි කිහිප දෙනෙක් රතු අප්පු ගිය ඉසව්වට ගියොත් හොදා. සමන්දෙවි හාමුදුරුවන්ගේ පිහිටෙන් රතුඅප්පු කරදරයක් නැතුව ඉදී’’ ඔහු විශ්වාසයෙන් යුතුව කා තුළත් බලාපොරොත්තු ඇති කෙළේය.
මේ අතර කන්ද පහළ පාර දෙසින් හුළු අත්තක එළියක් පැතිර තිබු ඝනදුර මැදින් දිස්වනු පෙනිණි. නිදි වර්ජිතව සිටි සැවොගේම උකුසු ඇස් එදෙසටය. ‘‘මෙකක්ද මේ එළිය.’’ මේ මැදියමේ අමුත්තෙක් නම් විය නොහැක. ගමේ කෙනෙක්ද විය නොහැක. මෙවන් මහ මෙවන් මහරක මේ ආකාරයට යන්නෙ එන්නේ කිහිප දෙනෙක් පමණක් නිසාත් වරෙක මතුවෙමින් තවත් වරෙක නොපෙනියමින් ගම මැද්දෙන් එන එළිය කාගේත් අවධානයට හේතුවක් විය.
වැඩිහිටියන් ඉදිරියට අවුත් විපරමෙන් බලද්දි තරුණයෝ ද එය අනුගමනය කළහ. නිදිවර්ජිතව සිටි කොල්ලො කුරුට්ටෝ බියෙන් වැඩිහිටි කාන්තාවන්ගේ ඇග දැවටෙද්දී තරුණියෝද ඔවුන් අනුගමනය කළහ. වැඩිහිටි කතුන් තුරුණුවන් සිහිපත් කරමින් සමන් දෙවිදුන්ගේ පිහිට ආරක්‍ෂාව හිතින් පැතීය.
ඈතීන් පෙනී නොපෙනී මතු වූ එළිය දැන් තමන් ආසන්නයට පැමිණ ඇත. එය හුලූ අත්තක් අතින්ගෙන එන පුද්ගලයෙකු බව කාටත් දැන් පැහැදිලිය.
‘‘කවුද මේ රැ එන්නේ’’ කාටත් ප‍්‍රහෙළිකාවකි. දෙනෙත් නොපියවා සැවෝම ඒදෙස බලා සිටිති.
පැවති දිගු නියැඩිතාව බිදලමින් ‘‘මේ රතු අප්පුහාමි නේද?’’ වැඩිහිටියෙක් හිමින් කීවේය. කවුරුත් ඉතා  ඕනැකමින් ඒ දෙස බලන්නට විය.
කුරුදු ටිකකුත් කරතියාගෙන හුලූ අත්තකුත් අතැතිව එන්නේ හිමේට ගිය රතුඅප්පුහාමිය. ඔහුට කිසිදු මහන්සියක් නැතුව සේය. ගමේ වැඩිදෙනෙක් තමන්ගේ ගැන සෙවිල්ලෙන් සිටි බව රතු අප්පුහාමිට අවබෝධ විය. ඔහුට සියුම් සතුටක් ද දැනිණ.
‘‘ඈ රතු අප්පුහාමි මොකදෑ වුණේ?’’ වැඩිහිටියෙක් විමසීය.
‘‘මම කුරු`දු ටිකක් තලාගන්න කියලා මුවාපැන්්නගලට ගියා. යන පාරේ වල් එනසාල් පිරිලා. ඒවා ටිකක් කඩාගෙන මල්ලෙ දාගෙන මම කුරුදු තැළුවා. වෙලාව යනවා දැනුණේ නෑ. එන්න පිටත්වෙලා ටික වෙලාවකින් අදුර වැටුණා. මතක තියන විදියට මම පාරවල් වලින් බැස්සා. තරු එළිය තමයි එළියකට තිබුණේ. මට පාර වැරදිලා. මම බැස්සේ එරත්නේ පොල්කොටුවෙ කඬේ ළගට. කඬේ දැක්කා විතරයි මගේ සාගින්දර ඉහවහා ගියා. කඬේ තිබුණ විස්කිරිඤ්ඤ බෝතලෙන් බාගයක් විතර කාලා සුදහගින්න නිවාගෙනයි මම මේ ආවේ.’’

‘‘බොලන්ලා එකක් මතක තියාගත්තොත් හොදා. මේ සමන් දෙයියන්ගේ අඩවියේ වැඩි තණ්හාවට යන එක එච්චර හොද නෑ. රතුඅප්පුහාමි ගමේ එකා හින්දා ආපහු ගමට එව්වා. නැත්නම් ඉතින් මහවනේ තමයි ඉන්න වෙන්නේ.’’ ‘‘හිමේ අත්භූත’’ බව ගැන වැඩිහිටියෙක් අවවාද දුන්නේය.

 

අපේ ගීත සංස්කෘතිය

එදා මෙදා තුර අපේ ගීත කලාව විශාල ජනප්‍රියතාවයක් ලබා තිබෙනවා.එයට දායක වූ අය අතුරින් ජෝතිපාල මහතා,නන්දා මාලිනී මහත්මිය,විජය කුමාරණතුංග මහතා,වික්ටර් රත්නායක මහතා වගේ අය සිහියට නැ‍ඟෙනවා.


ඒ අතුරින් ගීත කීපයක පදවැල් මා මෙසේ සටහන් කර තබමි.